Pojemnościowy podgrzewacz gorącej wody użytkowej (zasobnik c.w.u.) powinien zapewnić duży komfort korzystania z gorącej wody. Nawet to, jeżeli jest pobierana również w niewiele miejscach. Dowiedz się, jak dobrać zasobnik c.w.u. dodatkowo na co dawać uwagę przy jego zakupie.
Domy najczęściej ogrzewa się za pomocą kotłów. Zwykle są one wtedy zarówno do stworzenia ciepłej wody. Po to, żeby użytkownik zawsze mógł jej zajmować pod komfortem i o podobnej temperaturze, przydatny jest zasobnik. Dobre urządzenie powinno zapewnić:
- wystarczającą ilość ciepłej wody w całości czasu (strumień). Liczba ta zależy od wartości oraz sposobu jednocześnie używanych przyborów sanitarnych. Największy koszt wody w istocie czasu zajmuje miejsce podczas napełniania wanny;
- dobrą również stałą temperaturę wody. Szczególnie istotne jest wówczas podczas kąpieli pod natryskiem, ale dodatkowo w przyszłych formach, na przykład w terminie zmywania naczyń;
- bliski okres liczenia na zimową wodę – możliwe po podłączeniu cyrkulacji.
Czteroosobowa rodzina (taką ma się za złą w Polsce) zwykle pobiera ciepłą wodę minimum 12 razy dziennie. Jeśli za wszystkim razem nadzieja na wodę o właściwej temperaturze potrwa zaledwie 30 sekund, w układu doby do kanalizacji przeleje się bezużytecznie około 50 litrów wody. W sile roku będzie więc również 18 tys. litrów wody, czyli zawartość 150 dużych wanien. Powinien będzie zbyt nią dać podwójnie: raz za wodę, drugi – za ścieki. Nic więc dziwnego, że chcielibyśmy, aby woda była pozytywna zaraz po odkręceniu kranu.
Budowa zasobników
Zasobniki to zbiorniki stalowe czy ze zwykli dobrej w porządku walca o zawartości z kilku do nawet 500 litrów. Potrafią być wiszące, stojące lub połączone z kotłem. Zasobnik jest zaizolowany na ogół pianką poliuretanową lub styropianem w obiektu ograniczenia utrat ciepła, a za emaliowany w punkcie zapewnienia przed korozją. Zmiany temperatury również ciśnienia powodują zmiany kształtu zbiornika. Wskutek rozciągania się i kurczenia stali oraz emalii mogą występować niewidoczne gołym okiem mikropęknięcia emalii. Dlatego bierze się dodatkowe zabezpieczenie przed korozją w istot tak zwanej anody magnezowej.
Mieszkanie na zasobnik
Zasobnik cwu dodaje się zazwyczaj w pobliżu źródła ciepła (kotła). Trzeba przy tym doprowadzić jego wielkość. Podłoga, strop lub ściana (gdyby jest na niej rozwiązany) musi wytrzymać jego obciążenie wraz z wodą.
Koszty podgrzewania ciepłej wody stanowią średnio do 25% kosztów ogrzewania. Zastosowanie zasobnika do stworzenia ciepłej wody zwiększa ceny a stanowi jednocześnie obarczone tak zwanymi stratami postojowymi. Urządzenie czeka nagrzane chętne do praktyki oraz mimo bardzo łatwej izolacji oddaje ciepło do otoczenia. W zmian jednak, nie musimy liczyć aż czysta woda pojawi się w kranie oraz odkładamy na jej wybraniu.
Z dowolnymi opłatami należy się liczyć więcej w układu z zastosowaniem cyrkulacji. To też straty ciepła na ciągłe utrzymywanie czystej wody w rurach (krążenie wody między punktem poboru a zasobnikiem). Zaleca się stosowanie pomp cyrkulacyjnych sterowanych zegarem oraz hamowanie ich w razie dłuższych luk w mieniu z ciepłej wody.
Widoczne są także pompy cyrkulacyjne uruchamiane na życzenie klienta. Za pomocą przełącznika umieszczonego w łazience, pompę zamyka się na wzór na pięć minut przed kąpielą.
Większość producentów urządzeń grzewczych oferuje regulatory umożliwiające czasowe sterowanie zasobnikiem również pompą cyrkulacyjną w planie zminimalizowania strat ciepła.
Zasobniki zwykle dają wiele większy komfort czerpania z grubej wody niż urządzenia przepływowe. Koszty eksploatacji kotła o niższej mocy (wybranego na potrzeby centralnego ogrzewania) kompensują większe nakłady, które powinien wziąć przy zakupie.
Eksploatacja zasobnika c.w.u.
Ze względu na duże kładzenie się kamienia kotłowego po przekroczeniu temperatury 54°C, sugeruje się ustawianie temperatury wody w zasobniku pod tej zalety. Zawsze w przeciwieństwie do urządzeń podgrzewających wodę przepływowo, zasobniki są bardziej trwałe na odbijający się kamień. Nie dociera on i znacząco na ich parametry techniczne.
Układ podający się z zasobnika oraz instalacji gorącej wody również cyrkulacji sprzyja rozwojowi bakterii. Szczególnie w terminie dłuższych zwłok w korzystaniu z bogatej wody. Dlatego przydatna jest właściwie zwana dezynfekcja termiczna. Polega ona na krótkim podgrzewaniu wody w zbiorniku do temperatury większej niż 70°C przez co najmniej godzinę. W ostatnim momencie pompa cyrkulacyjna pragnie być zawarta. Spośród tegoż samego początku przekonuje się również stosowanie przepływowych naczyń kompensacyjnych.
Serwisowanie zasobników cwu liczy na corocznym sprawdzeniu anody magnezowej dodatkowo jej możliwej wymianie. Anodę należy bezwzględnie wymienić po upływie 18 https://sklepinstalacyjny24.pl/38-grzejniki miesięcy. Zależnie od wartości wody oraz wielkości użytkowania zasobnika pewno się okazać, że po paru latach z zasobnika trzeba usunąć kamień.
Parametry zasobników
Najważniejsze parametry zasobnikowych podgrzewaczy wody to:
- pojemność – z kilku do nawet 500 litrów;
- temperatura wody – od 40 do 70°C;
- czas nagrzewania – od kilku minut do godziny;
- wydatek dziesięciominutowy– im jest dumniejszy, tymże znacznie komfortowo stosuje się z grubej wody;
- wydatek trwały – ilość czystej wody o określonej temperaturze w dalszym czasie;
- czas dogrzewania przy określonej temperaturze oraz ciągłym poborze wody. Im krótszy, tym szybciej zasobnik podgrzeje wodę;
- moc – dopasowaną do zapotrzebowania na ciepłą wodę;
- straty postojowe - w odpowiednio zaizolowanym zasobniku nie przekraczają 2 kWh na 24 godziny (około 83 W na godzinę). Gwarantuje to spadkowi temperatury w zasobniku o mniej więcej 8°C.
Zasobniki połączone z kotłem
Zasobniki skojarzone z kotłami dwufunkcyjnymi umożliwiają otrzymanie stabilnego – w prawdziwym zakresie – strumienia również spokojnej temperatury gorącej wody, co przeważnie jest złe, gdy korzysta się wraz z daleko niż samego punktu poboru zasilanego z kotła dwufunkcyjnego przepływowego. Polecane są tam, gdzie nie jest miejsca na wysoki zasobnik współpracujący z kotłem jednofunkcyjnym. Do zasobników skojarzonych z kotłami dwufunkcyjnymi zwykle nie można podłączyć cyrkulacji bądź nie jest ona podawana ze powodu na zarastanie kamieniem kotłowym wymiennika płytowego.
Zasobniki z wężownicą
Najpopularniejszy sposób zapewnienia dostatecznej ilości ciepłej wody polega na połączeniu kotła jednofunkcyjnego z zasobnikiem. Drinkom z potencjalnych wyborów jest zasobnik z wężownicą, zwany też tradycyjnym.
Zbiornik z izolacją jest zamontowany w obudowie w stanie walca lub prostopadłościanu. Jednym spośród najważniejszych elementów zasobnika jest wężownica – zwinięta spiralnie rura, umieszczona wewnątrz, w dolnej części zbiornika. Wężownica przekazuje ciepło dostarczone przez czynnik grzewczy (gorącą wodę z kotła) otaczającej go wodzie zmagazynowanej w zbiorniku. Większość podgrzewaczy pojemnościowych jest urządzona w króciec do podłączenia cyrkulacji, która ułatwia użytkownikowi natychmiastowy dojazd do letniej wody.
Zasobnik warstwowy
Zasobniki warstwowe nie mają wężownicy, są jedynie pojemnikami na ostatnią wodę. Ich zbiorniki są emaliowane dodatkowo wyposażone w anodę magnezową do ochrony przed korozją. Przeważnie są zintegrowane w poszczególnej obudowie z kotłami dwufunkcyjnymi. Do górnych warstw zasobnika jest dostarczana woda o temperaturze 50-65°C z wymiennika płytowego kotła dwufunkcyjnego. Woda jest zabierana do celu również z wierzchnich warstw zasobnika.
Na placu tanie są również zbiorniki z płaszczem wodnym. Są one zazwyczaj wielu większą przestrzeń wymiany dochodowa z zbiorników z wężownicą, dzięki dlaczego ich skuteczność ponadto istnieje szersza.
Zasobnik warstwowy a zasobnik z wężownicą
Większa wydajność zasobnika warstwowego w zderzeniu z zbiornikiem z wężownicą (podgrzewacza pojemnościowego) o tej jednej objętości płynie z normy działania obu urządzeń. W kubku z zasobnikiem warstwowym woda jest podgrzewana przepływowo w wymienniku płytowym (takim jak w przepływowych podgrzewaczach wody), a zasobnik służy tylko do jej magazynowania. W okresie poboru czystej wody jej nadmiar w zasobniku jest uzupełniany praktycznie na bieżąco wodą o temperaturze 50-65oC. Nawet jeśli zasobnik byłby wolny, od razu po uruchomieniu napełniany będzie poważną wodą z podgrzewacza przepływowego. Natomiast do zasobnika z wężownicą wytwarzana jest woda zimna, która tylko w nim podgrzewana istnieje w wszelkiej masie.
Oczywiście podgrzanie przez źródło ciepła o tej samej mierze od razu na przykład 150 l zimnej wody musi być dłużej niż podgrzanie niewielkiego jej strumienia płynącego cienką rurką. Dodatkowo sprawność wymiany pomocna w wężownicy jest wyraźnie słabsza niż w wymienniku płytowym. Dlatego czas polowania na gorącą wodę z podgrzewacza pojemnościowego jest zupełnie dłuższy niż z zasobnika warstwowego, przy którym już po upływie pięciu minut można wykąpać się pod natryskiem, bo ilość podgrzanej przez zasobnik warstwowy wody jest do tego odpowiednia.
W czym zasobnik warstwowy jest spokojniejszy z zasobnika z wężownicą?
Najważniejsze zalety zasobnika warstwowego w zderzeniu z zbiornikiem z wężownicą to:
- wiele wyższa wydajność początkowa – w 100-litrowym zasobniku zaraz po pięciu minutach, czyli czterokrotnie łatwo niż w 150-litrowym zasobniku z wężownicą, otrzymuje się odpowiednią ilość wody;
- większa wydajność zasobnika o niższej objętości, czyli i o mniejszych wymiarach;
- mniejsze straty postojowe.